پلیس بهعنوان نهاد حاضر در صحنه تصادفات و مدیر کنترل حادثه، با همکاری راهداری مشخص میکند که کدام نقاط یا محدودهها جزو مناطق حادثهخیز محسوب میشوند. سازمان راهداری براساس توان اجرایی خود، بیشترین و خطرناکترین نقاط را برای اصلاح انتخاب میکند اما امکان اصلاح تمامی نقاط بهصورت همزمان وجود ندارد. سالانه بین ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ نقطه حادثهخیز تعیین میشود و راهداری موظف است نسبت به اصلاح آنها اقدام کند. پس از رفع نقص این نقاط، بهمرور سراغ مناطق دیگر میروند اما با توجه به محدودیتهای اعتباری، رفع کامل همه نقاط حادثهخیز ممکن است زمانبر باشد. برای تسریع این فرآیند، دولت باید اعتبار بیشتری اختصاص دهد تا اصلاح این نقاط با سرعت و دقت بیشتری انجام شود. سوی دیگر ماجرا تصادفاتجواناندرجادههاست که یکی ازعوامل مهم وقوع آن،کمتجربگی آنان دررانندگی است.این مسأله،درجادههای برونشهری که سرعت بالا بوده و احتمال تصادفات منجر به جرح یا فوت بیشتر است، نمود بیشتری دارد. علاوه بر این، میل بهسرعت در میان جوانان عاملی است که در ترکیب با مشکلات ایمنی راه و خودرو، منجر بهوقوع حوادث میشود. یکی دیگر از دلایل تصادفات در میان جوانان، حواسپرتی آنها هنگام رانندگی است.بنابراین برای کاهش تصادفات، علاوه بر ارتقای ایمنی راه و خودرو باید روی آموزش و فرهنگسازی تمرکز شود. آموزش صحیح رانندگی، اجتناب از حواسپرتی و آگاهیبخشی نسبت به خطرات استفاده از تلفن همراه یا سایر عوامل، میتواند تأثیر قابلتوجهی در کاهش تصادفات داشته باشد.